Επαρχιακό Λευκωσίας: Ουδέν μεμπτόν για Αθανάσιο

Για τους μάρτυρες ΜΥ3, Χρ. Ζ. και ΜΥ4, Θ. Κ. το Δικαστήριο τους θεωρεί ως αξιόπιστους. Και αυτοί όμως κατέθεσαν απόψεις οι οποίες, ως γνώμη δεν θα ληφθούν υπ’ όψιν. Θετική άποψη αποκόμισε το Δικαστήριο από τη σαφήνεια και καθαρότητα της μαρτυρίας του ΜΥ4, η δε μαρτυρία του σε ό,τι αφορά σε γεγονότα όχι μόνο δεν αμφισβητήθηκε αλλά είναι και παραδεκτή.

Ευρήματα – Συμπεράσματα
Με βάση την αξιολόγηση της μαρτυρίας, προχωρώ στην εξαγωγή των ευρημάτων και συμπερασμάτων του Δικαστηρίου.

Δεν αμφισβητείται και γίνεται αντίστοιχο εύρημα, η σταδιακή μεταστροφή του υιού από ένα κοσμικό άτομο, εθνικά, πολιτικά και κοινωνικά ευαισθητοποιημένο, στην πνευματικότητα που ενέχει ο μοναχικός βίος με την τήρηση αυστηρών κανόνων, ιεραρχίας, πειθαρχίας και ωραρίων. Το ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει το Δικαστήριο είναι, κατά πόσο αυτή η μεταστροφή και τελική κατάληξη του υιού να αφιερωθεί ψυχή τε και σώματι στο μοναχισμό, είναι το αποτέλεσμα συνειδητής και ελεύθερης βούλησης του ή κατόπιν ελέγχου της σκέψης του, πλύσης εγκεφάλου και προσηλυτισμού από πλευράς Γέροντα ο οποίος του αφαίρεσε κάθε ελευθερία πνεύματος και τον κατέστησε πλήρες έρμαιο του.

Καθίσταται εύρημα του Δικαστηρίου ότι, η απόφαση του υιού να ακολουθήσει την πορεία που ακολούθησε, με τελική κατάληξη το μοναχισμό, είναι το αποτέλεσμα της δικής του ελεύθερης βούλησης και κρίσης. Η πορεία που ακολούθησε μετά από έντονο προβληματισμό, όπως ο ίδιος ανέφερε, είναι η ορθή και αυτή που τον οδήγησε στην πληρότητα, ικανοποίηση και χαρά για την επιλογή του. Αυτά δε τα συναισθήματα, εξακολουθεί να βιώνει μέχρι σήμερα, χωρίς ίχνος μεταμέλειας.

Οι ισχυρισμοί της Έκθεσης Απαιτήσεως  που αποδίδουν στο Γέροντα ψυχολογική επιρροή, στοχοποίηση και προσηλυτισμό του υιού, δεν υποστηρίζονται από την προσκομισθείσα μαρτυρία. Αποτελούν τη γνώμη και συμπεράσματα των Εναγόντων. Ούτε ο εγκλεισμός του στην Ιερά Μονή Μαχαιρά έγινε ή τελεί υπό οποιεσδήποτε αθέμιτες συνθήκες, αλλά είναι το προϊόν δικής του ελεύθερης επιλογής. Αλλά ούτε, οι κατ’ ισχυρισμόν, «αποτυχίες» του υιού όπως αυτές περιγράφονται πιο πάνω, είχαν την επίδραση στην πορεία και ζωή του όπως αυτήν που προσδίδουν σ’ αυτές οι Ενάγοντες.

Τα πιο πάνω ευρήματα και συμπεράσματα του Δικαστηρίου σφραγίζουν και τη μοίρα της παρούσας αγωγής η οποία θα πρέπει να απορριφθεί. Ο κ. Κληρίδης κατά την τελική του αγόρευση ανέφερε ότι, και αν ακόμη το Δικαστήριο αποφανθεί ότι δεν υπήρξε επηρεασμός, θα πρέπει να εξεταστεί θέμα ευθύνης της Δημοκρατίας με παράλειψή της να λάβει μέτρα. Διαφωνώ με αυτή τη θέση εφόσον το θέμα πλέον αποκτά ακαδημαϊκή σημασία, χωρίς οποιονδήποτε πρακτικό σκοπό, αφού οι θεραπείες σε μία αγωγή, δίδονται με βάση τα γεγονότα που περιβάλλουν αυτήν. Με τον ίδιο τρόπο, παρέλκει και η εξέταση των υπολοίπων θεραπειών τις οποίες εξαιτούνται οι Ενάγοντες.

Κατάληξη
Με βάση όλα τα πιο πάνω, η αγωγή απορρίπτεται με Έξοδα υπέρ των Εναγομένων και σε βάρος των Εναγόντων όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.